Incipit
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Deinde, clara voce, dicitur Versus:
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
bezgłośnie
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Następnie słyszalnym głosem odmawia się werset:
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Commune aut Festo}
Ant. Hoc est præcéptum meum, * ut diligátis ínvicem, sicut diléxi vos.
Psalmus 109 [1]
109:1 Dixit Dóminus Dómino meo: * Sede a dextris meis:
109:1 Donec ponam inimícos tuos, * scabéllum pedum tuórum.
109:2 Virgam virtútis tuæ emíttet Dóminus ex Sion: * domináre in médio inimicórum tuórum.
109:3 Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: * ex útero ante lucíferum génui te.
109:4 Jurávit Dóminus, et non pœnitébit eum: * Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
109:5 Dóminus a dextris tuis, * confrégit in die iræ suæ reges.
109:6 Judicábit in natiónibus, implébit ruínas: * conquassábit cápita in terra multórum.
109:7 De torrénte in via bibet: * proptérea exaltábit caput.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Hoc est præcéptum meum, ut diligátis ínvicem, sicut diléxi vos.
|
Psalmy {Psalmy i antyfony z części wspólnych lub własne}
Ant. To jest przykazanie moje, * abyście się społecznie miłowali, jako was umiłowałem.
Psalm 109 [1]
109:1 Rzekł Pan Panu memu: * Siądź po prawicy mojej:
109:1 Aż położę nieprzyjaciół twoich * podnóżkiem nóg twoich.
109:2 Berło mocy twojej wypuści Pan z Syjonu: * panuj wpośród nieprzyjaciół twoich.
109:3 Przy tobie panowanie w dzień mocy twej w blaskach świętości: * z żywota przed jutrzenką zrodziłem cię.
109:4 Przysiągł Pan i nic będzie żałował: * Ty jesteś kapłanem na wieki, według porządku Melchizedecha.
109:5 Pan po prawicy twojej, * poraził w dzień gniewu swego królów.
109:6 Będzie sądził narody, dopełni zagłady, * potłucze głowy wielu na ziemi.
109:7 Ze strumienia na drodze pić będzie: * dlatego wywyższy głowę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. To jest przykazanie moje, abyście się społecznie miłowali, jako was umiłowałem.
|
Ant. Majórem caritátem * nemo habet, ut ánimam suam ponat quis pro amícis suis.
Psalmus 110 [2]
110:1 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo: * in consílio justórum, et congregatióne.
110:2 Magna ópera Dómini: * exquisíta in omnes voluntátes ejus.
110:3 Conféssio et magnificéntia opus ejus: * et justítia ejus manet in sǽculum sǽculi.
110:4 Memóriam fecit mirabílium suórum, miséricors et miserátor Dóminus: * escam dedit timéntibus se.
110:5 Memor erit in sǽculum testaménti sui: * virtútem óperum suórum annuntiábit pópulo suo:
110:7 Ut det illis hereditátem géntium: * ópera mánuum ejus véritas, et judícium.
110:8 Fidélia ómnia mandáta ejus: confirmáta in sǽculum sǽculi, * facta in veritáte et æquitáte.
110:9 Redemptiónem misit pópulo suo: * mandávit in ætérnum testaméntum suum.
110:9 (fit reverentia) Sanctum, et terríbile nomen ejus: * inítium sapiéntiæ timor Dómini.
110:10 Intelléctus bonus ómnibus faciéntibus eum: * laudátio ejus manet in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Majórem caritátem nemo habet, ut ánimam suam ponat quis pro amícis suis.
|
Ant. Większej nad tę miłości * żaden nie ma: aby kto duszę swą położył za przyjaciół swoich.
Psalm 110 [2]
110:1 Będę Cię wysławiał, Panie wszystkim sercem moim, * w radzie sprawiedliwych i w zgromadzeniu.
110:2 Wielkie są dzieła Pańskie, * doświadczone według wszystkiego upodobania Jego.
110:3 Chwalebne i wspaniałe jest dzieło Jego, * a sprawiedliwość Jego trwa na wieki wieków.
110:4 Uczynił pamiątkę dziwów swoich miłosierny i litościwy Pan: * dał pokarm tym, którzy się Go boją.
110:5 Pamiętać będzie wiecznie na przymierze swoje: * moc uczynków swoich oznajmi ludowi swemu:
110:7 Aby im dać dziedzictwo narodów: * dzieła rąk Jego są prawdą i sądem.
110:8 Pewne są wszystkie przykazania Jego, utwierdzone na wieki wieków, * uczynione w prawdzie i w prawości.
110:9 Zesłał odkupienie ludowi swemu, * ustanowił na wieki przymierze swoje.
110:9 (ukłonić się) Święte i straszne jest imię Jego: * początkiem mądrości jest bojaźń Pańska.
110:10 Zrozumienie dobre mają, wszyscy, którzy tak czynią: * chwała Jego trwa na wieki wieków.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Większej nad tę miłości żaden nie ma: aby kto duszę swą położył za przyjaciół swoich.
|
Ant. Vos amíci mei estis, * si fecéritis quæ præcípio vobis, dicit Dóminus.
Psalmus 111 [3]
111:1 Beátus vir, qui timet Dóminum: * in mandátis ejus volet nimis.
111:2 Potens in terra erit semen ejus: * generátio rectórum benedicétur.
111:3 Glória, et divítiæ in domo ejus: * et justítia ejus manet in sǽculum sǽculi.
111:4 Exórtum est in ténebris lumen rectis: * miséricors, et miserátor, et justus.
111:5 Jucúndus homo qui miserétur et cómmodat, dispónet sermónes suos in judício: * quia in ætérnum non commovébitur.
111:7 In memória ætérna erit justus: * ab auditióne mala non timébit.
111:8 Parátum cor ejus speráre in Dómino, confirmátum est cor ejus: * non commovébitur donec despíciat inimícos suos.
111:9 Dispérsit, dedit paupéribus: justítia ejus manet in sǽculum sǽculi, * cornu ejus exaltábitur in glória.
111:10 Peccátor vidébit, et irascétur, déntibus suis fremet et tabéscet: * desidérium peccatórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vos amíci mei estis, si fecéritis quæ præcípio vobis, dicit Dóminus.
|
Ant. Wy jesteście przyjaciółmi Moimi, * jeśli czynić będziecie, co Ja wam rozkazuję mówi Pan.
Psalm 111 [3]
111:1 Błogosławiony mąż, który się boi Pana: * w przykazaniach Jego będzie rozmiłowany wielce.
111:2 Możne na ziemi będzie potomstwo jego: * ród prawych będzie błogosławiony.
111:3 Sława i bogactwo w domu jego, * a sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków.
111:4 Wzeszła w ciemnościach światłość prawym, * miłościwy, miłosierny i sprawiedliwy.
111:5 Miły jest człowiek, który się lituje i pożycza, będzie miarkował mowy swe z rozsądkiem, * bo na wieki nie będzie poruszony.
111:7 W wiecznej pamięci będzie sprawiedliwy: * nie będzie się bał pogłosek złych.
111:8 Gotowe serce jego nadzieję mieć w Panu, umocnione jest serce jego: * nie poruszy się, aż wzgardzi nieprzyjaciółmi swymi.
111:9 Rozproszył, dał ubogim, sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków, * róg jego podniesie się w chwale.
111:10 Grzesznik ujrzy i będzie się gniewał, będzie zgrzytał zębami swymi i będzie schnął, * żądza niezbożnych zaginie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wy jesteście przyjaciółmi Moimi, jeśli czynić będziecie, co Ja wam rozkazuję mówi Pan.
|
Ant. Beáti pacífici, * beáti mundo corde: quóniam ipsi Deum vidébunt.
Psalmus 112 [4]
112:1 Laudáte, púeri, Dóminum: * laudáte nomen Dómini.
112:2 (fit reverentia) Sit nomen Dómini benedíctum, * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
112:3 A solis ortu usque ad occásum, * laudábile nomen Dómini.
112:4 Excélsus super omnes gentes Dóminus, * et super cælos glória ejus.
112:5 Quis sicut Dóminus, Deus noster, qui in altis hábitat, * et humília réspicit in cælo et in terra?
112:7 Súscitans a terra ínopem, * et de stércore érigens páuperem:
112:8 Ut cóllocet eum cum princípibus, * cum princípibus pópuli sui.
112:9 Qui habitáre facit stérilem in domo, * matrem filiórum lætántem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Beáti pacífici, beáti mundo corde: quóniam ipsi Deum vidébunt.
|
Ant. Błogosławieni pokój czyniący, * błogosławieni czystego serca: albowiem oni Boga oglądają.
Psalm 112 [4]
112:1 Chwalcie, słudzy, Pana, * chwalcie imię Pańskie.
112:2 (ukłonić się) Niech będzie imię Pańskie błogosławione * odtąd i aż na wieki.
112:3 Od wschodu słońca aż do zachodu, * chwalebne jest imię Pańskie.
112:4 Wywyższony jest Pan nad wszystkie narody * i nad niebiosa chwała Jego.
112:5 Któż jest jak Pan, Bóg nasz, który mieszka na wysokości, * a na niskość spogląda na niebie i na ziemi?
112:7 Podnosi z ziemi biednego * i z gnoju wywyższa ubogiego:
112:8 Aby go posadzić z książętami, * z książętami ludu swego.
112:9 Który czyni, iż niepłodna mieszka w domu, * matka synów z weselem.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Błogosławieni pokój czyniący, błogosławieni czystego serca: albowiem oni Boga oglądają.
|
Ant. In patiéntia vestra * possidébitis ánimas vestras.
Psalmus 116 [5]
116:1 Laudáte Dóminum, omnes gentes: * laudáte eum, omnes pópuli:
116:2 Quóniam confirmáta est super nos misericórdia ejus: * et véritas Dómini manet in ætérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In patiéntia vestra possidébitis ánimas vestras.
|
Ant. W cierpliwości waszej * otrzymacie dusze wasze.
Psalm 116 [5]
116:1 Chwalcie Pana wszystkie narody, * chwalcie Go wszystkie ludy:
116:2 Bo możne jest nad nami miłosierdzie Jego, * a prawda Pańska trwa na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. W cierpliwości waszej otrzymacie dusze wasze.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Commune aut Festo}
Eph 2:19
Fratres: Jam non estis hóspites et ádvenæ: sed estis cives Sanctórum et doméstici Dei: superædificáti super fundaméntum Apostolórum, et Prophetárum, ipso summo angulári lápide Christo Jesu.
℟. Deo grátias.
Hymnus
Exsúltet orbis gáudiis:
Cælum resúltet láudibus:
Apostolórum glóriam
Tellus et astra cóncinunt.
Vos sæculórum júdices,
Et vera mundi lúmina:
Votis precámur córdium,
Audíte voces súpplicum.
Qui templa cæli cláuditis,
Serásque verbo sólvitis,
Nos a reátu nóxios
Solvi jubéte, quǽsumus.
Præcépta quorum prótinus
Languor salúsque séntiunt:
Sanáte mentes lánguidas:
Augéte nos virtútibus.
Ut, cum redíbit árbiter
In fine Christus sǽculi,
Nos sempitérni gáudii
Concédat esse cómpotes.
Patri, simúlque Fílio,
Tibíque Sancte Spíritus,
Sicut fuit, sit júgiter
Sæclum per omne glória.
Amen.
℣. In omnem terram exívit sonus eórum.
℟. Et in fines orbis terræ verba eórum.
|
Kapitulum Hymn Wers {z części wspólnych lub własne}
Ef 2:19-20
Bracia: a przeto już nie jesteście gośćmi i przychodniami, aleście mieszczanie z świętymi i domownicy Boży, wybudowani na fundamencie Apostołów i Proroków, gdzie głównym węgielnym kamieniem sam Jezus Chrystus.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
Niechaj się rozraduje okrąg świata,
Niech zabrzmi niebo hymnem uwielbienia,
Niechaj ziemia i gwiazdy śpiewają
Chwałę Apostołów.
Wam, Sędziowie wieków,
Prawdziwa jasność świata,
Życzenia serc przedkładamy,
Usłyszcie korne błagania nasze.
Was, którzy jednem słowem,
Podwoje niebios zamykacie i otwieracie,
Prosimy, byście rozkazali,
Rozwiązać nas z pęt grzechowych.
Choroba i zdrowie, nie ociągając się,
Ulegają woli waszej,
Uzdrówcie więc chore dusze nasze,
Dajcie wzrost cnotom.
Aby, gdy przyjdzie Chrystus — Sędzia
Na dokończenie wieków,
Dał nam uczestnictwo,
W wiecznej szczęśliwości.
Ojcu wraz z Synem
I Tobie, Duchu Święty,
Niech będzie chwałą, jako zawsze była,
Przez wszystkie wieki wieków.
Amen.
℣. Na wszystką ziemię wyszedł głos ich.
℟. I na krańce okręgu ziemi słowa ich.
|
Canticum Magnificat {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Tradent enim vos * in concíliis, et in synagógis suis flagellábunt vos, et ante reges et prǽsides ducémini propter me in testimónium illis, et Géntibus.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen ejus.
1:50 Et misericórdia ejus, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini ejus in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tradent enim vos in concíliis, et in synagógis suis flagellábunt vos, et ante reges et prǽsides ducémini propter me in testimónium illis, et Géntibus.
|
Kantyk Magnificat {Antyfona z Sanktorału}
Ant. Wydawać bowiem was będą. * do rad i w bożnicach swoich was biczować będą i do starostów i do królów będziecie wodzeni dla Mnie, na świadectwo im i poganom.
Pieśń Najświętszej Maryi Panny
Łk 1:46-55
1:46 Wielbij ✠ * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wydawać bowiem was będą. do rad i w bożnicach swoich was biczować będą i do starostów i do królów będziecie wodzeni dla Mnie, na świadectwo im i poganom.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Intervéniat pro nobis, quǽsumus, Dómine, sanctus tuus Lucas Evangelísta: qui crucis mortificatiónem júgiter in suo córpore, pro tui nóminis honóre, portávit.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Niech się wstawi za nami, prosimy Cię, Panie, Łukasz, święty Twój Ewangelista, który umartwienia krzyża dla chwały Imienia Twojego na ciele swoim nieustannie nosił.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Suffragium{omittitur}
|
Sufragium{opuścić}
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Et si tunc terminetur Officium, dicitur tantum « Pater Noster » secreto.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
A jeśli w ten sposób zakończy się Oficjum, odmawia się po cichu tylko „Ojcze nasz”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|